Ortadoğu üzerine yapılan siyasi ve sosyolojik analizlerin oryantalist bir bakış açısını yansıttığı, Batı kaynaklı kavram ve teorilerle Ortadoğu’yu anlamanın/açıklamanın mümkün olmadığı Ortadoğulu akademisyen ve siyasetçiler tarafından sıklıkla dile getirilmektedir.
Bugün modern dünyanın, Batı Trakya Türkleri de dâhil, kendi dışındaki pek çok konuyu değerlendirmesinde anlaşılması gereken önemli bir husus zihin ve retoriğindeki “ötekileştirme” üslubudur. Türk dünyası ve coğrafyası tek bir coğrafyayı ve kültür/medeniyet dairesini kapsamadığı ve muhtelif milletler birbiriyle temasta oldukları için geçmiş yeniden inşa edilirken her zaman başka bakış açıları ve yaklaşımlar, kavramın içeriğine tesir etmiştir.
Doğu Akdeniz Gaz Forumu / Eastern Mediterranean Gas Forum (EGF), 2019 yılında Mısır, Kıbrıs Cumhuriyeti, İsrail ve Yunanistan tarafından hiçbir resmî sıfatı olmaksızın oluşturulan bir platformdu. Bu platform, Doğu Akdeniz’de doğal gaz bulan, çıkaran, ticarî hâle getiren,
Bölgedeki stratejik çıkarların çatışması, oynanan kirli ve kuralsız oyunda dengeler ve denklemin sürekli değişkenliği, koçbaşı olarak kullanılan terör örgütlerin kaos ve çatışma ortamı yaratma girişimleri, çevre ülkelerdeki devlet otoritesinden yoksun sahalarda yaşanan gelişmeler ışığında tehlikelerin farkına vararak tehdide ön almak ve de bertaraf etmek ulusal güvenlik açısından en hayati konudur.
NEPAD; Afrika’nın yenilenip-gelişmesinde ileriyi görebilen stratejik bir yapıdır. Afrika’nın sosyo-ekonomik yapısının geliştirilmesi ve bütünleştirilmesi için NEPAD’ın stratejik yapısını gösteren belgeleri oluşturmaya başlamak üzere beş ülke (Cezayir, Mısır, Nijerya, Senegal, Güney Afrika), Afrika Birliği Örgütü tarafından görevlendirilmişlerdir.
Afrika kıtasında kapasite oluşturma ve ekonomik kalkınma alanlarında faaliyet gösteren birçok bölgesel ve alt bölgesel kuruluş bulunmaktadır. Bu kuruluşların katkısı yadsınamayacak büyüklükte olup söz konusu kuruluşlar arasında Afrika Kalkınma Yönetimi Eğitim ve Araştırma Merkezi (CAFRAD) de bulunmaktadır.
“İnsan, ne zaman güvende hisseder” sorusu, güvenlik çalışmalarının temel sorularından bir tanesidir ve bu soru, bazı varsayımları, yani “öyle olduğu sorgulanmaksızın kabul edilen önermeleri” içermektedir.
Milletlerin ne zaman ortaya çıktığına yönelik 18. Yüzyılda başlayan tartışma, günümüzde hâlâ devam etmektedir. Bu konuda bir başka tartışma alanıysa milliyetçikle ilgilidir. Milliyetçilik kavramının tek anlamı olmadığı gibi ne zaman ve ne koşullarda ortaya çıktığı da önemli bir araştırma konusudur.
Balkanlar, Rumeli, Güneydoğu Avrupa ya da Avrupa-i Osmanî… Tüm bu tanımlamalar birbiri yerine tarihin farklı dönemlerinde kullanıldı. Ve bu kullanım tercihi o dönemin konjonktüründen de etkilendi elbette. Bu manada bölgeye dair geliştirilen her türlü fikir ve tanımlamanın özünde aynı bu kavramların kullanılmasında gösterilen tercih gibi tarihsel süreç de etkili oldu.
İnsanlar tarih boyunca yaşadıkları yerden bir şekilde ayrılmak durumunda kalmışlardır. Homo Sapiens’in doğuşu aynı zamanda insanoğlunun göçlerinin başlangıcı olarak kabul edilir. Savaşlar, çatışmalar, ekonomik ve siyasî iktidarsızlıklar, güvenlik kaygısı, salgın hastalıklar, gıda ve su yetersizliği bunun gibi birçok göçe neden olan durum vardır.
Yüzlerce yıldan beri devletlerin hüküm kurmak istedikleri Doğu Akdeniz, günümüzde de uluslararası krizlere sahne olmakta. Enerji kaynaklarının araştırılması ve kullanılmasıyla alâkalı yaşanan anlaşmazlıklar sebebiyle devletler arasında gergin bir mücadele başlamıştır.
1. Giriş ve Gerekçelendirme
“Ebola büyüyen bir bölgesel ve küresel güvenlik tehdidir.”1
Barack Obama, ABD Başkanı
“Pek çoğumuz AIDS’in bir sağlık sorunu olduğunu düşünüyorduk. Yanılıyorduk... şimdiye kadar gördüğümüz hiçbir şey Afrika toplumlarının barış ve istikrarına AIDS salgını kadar büyük bir zorluk oluşturmuyor... büyük bir kalkınma krizi, daha da önemlisi, bir güvenlik krizi ile karşı karşıyayız.”2
Türkiye’nin, Afrika’da köklü bir geçmişi bulunmaktadır. Geçmişten günümüze gelişerek devam eden Türkiye- Afrika ilişkileri istenilen noktaya doğru ilerlemektedir. Türkiye Cumhuriyeti, İslam Dünyası içerisinde üstlendiği misyon doğrultusunda, Müslümanların ortak medeniyet inşasına doğru ilerlediği süreç içerisinde gençliğe yönelik eğitim faaliyetlerine oldukça önem vermektedir.
Küreselleşen dünyayla birlikte devletlerin güvenlik algısı değişmiş, güvenliğe konu olabilecek faktörlerin sayısı artmıştır. Enerji güvenliği bu alanlardan biridir. Enerji güvenliğinin pek çok tanımı olmasıyla birlikte bu tanımlar üzerinde ortak bir noktaya varılamamıştır.
Arktik bölgesinde yaşanan iklim değişimleri, bu bölgede bulunan enerji kaynaklarının geliştirilmesi ve ticari gemi taşımacılığı için yeni imkânlar ortaya çıkarmaktadır. Bu değişimlerle birlikte, hiç kuşkusuz ki zaman zaman bazı sorunlar ve anlaşmazlıkların yaşandığı da aşikârdır. Buna karşın, bu problemlerin çözüme kavuşturulması durumu bölgede çok taraflı ve faydalı bir işbirliğinin oluşturulma potansiyelini taşımaktadır.
Bu çalışma Türkiye’deki geleceğin okullarını öngörmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç için iki ana araştırma sorusu oluşturulmuştur: Algı ve temel global trendler ile ilişkili olarak gelecekte okullar nasıl olacaklar? ve Türkiye’de ki geleceğin okulları için olası senaryolar nedir?
Son dönem Osmanlı medreselerinde yetişen Mustafâ Hayrî Efendi, mensubu olduğu Türk toplumunun Batılılaşma istikametinde gelgitler yaşadığı bir zaman diliminde yaşamış; Tanzimat, Meşrutiyet ve Cumhuriyet devirlerini idrak etmiş; yakın dönem Türk tarihinin en önemli kırılma noktalarına tanık olmuştur.
Uluslararası politikanın değişen dinamiklerini irdelerken Uluslararası Politik Ekonomi perspektifinin getirdiği eleştirel yaklaşımı merkeze alan bu çalışmada yeni tehditler ve risk odaklı yeni güvenlik yaklaşımları ve buna bağlı olarak geliştirilen stratejiler Uluslararası Politik Ekonomi çerçevesinde tartışılmaktadır.
Ulus-devletin millî güvenlik yaklaşımı geleneksel olarak devletin fizikî sürekliliğini sağlamak, egemenliğini korumak ve kollamak, bölgesel bütünlüğünü gözetmek, dıştan gelebilecek gerçek ya da potansiyel her türlü tehlikeye karşı devletin yeterli güce sahip olması anlamındadır.
Özet
Orta Doğu’da son kırk yılda yaşanan olaylar ile İran İslam Cumhuriyeti’nin konumunu anlamlandırabilmek ve çeşitli öngörülerde bulunabilmek için İran’daki devrim öncesi ve sonrası durumlar ile siyasi ve askerî bağlamdaki ilişkilerini incelemek gerekmektedir. Kimi yazarlara göre Avrupa, Asya ve Afrika kıtasının köprübaşı niteliğindeki bu ülkenin[1], jeostratejik önemini anlamak için siyasî yapısının gelişimi ve mevcut durumu anlaşılmalıdır.
Yaşadığımız yüzyılda bilgi teknolojisinin bir devrim niteliğinde gelişmesiyle birlikte, robot teknolojisi, uzay teknolojisi, nano teknoloji, biyo teknoloji ile sinir bilim alanında da ileri düzeyde teknolojilerin1 de gelişmesine imkân sağladı. Bu alanlardaki teknolojik yenilikler, ülkelerin ordularının silahlarında, güvenlik ve savunma sistemlerinde yer alarak savaşların niteliğinin de değişmesine de neden olmuştur.
ABD; bir milletin kurmadığı, tarihi-kültürel-dini ortaklıkları ve geçmişleri olmayan değişik halkların, kendilerini idare eden ve sömüren İngiliz Koloni idaresine karşı 7 yıl savaşlarında İngiltere karşısındaki muazzam yenilgisinin öcünü almak için Fransa’ nın da kışkırtması ve para ve silah ile desteklemesi sonucu, 13 İngiliz Kolonisi (Sömürgesi)
Küreselleşme; devletler ve şirketler arasında sosyal ve ekonomik alanlardaki küresel işbirliğinin nicelik ve nitelik olarak artışı sonucu, başta ekonomik alanda olmak üzere, devletler arasındaki bağlantı ve bağımlılığın artışı süreci olarak değerlendirilebilir.1
Çağımızdaki entelektüel ya da akademik faaliyetlerin en önemli amaçlarından biri, pratiğe giden yolu olabildiğince çabuk açmaktır. Medeniyet tartışmalarında da benzer kaygıyı görüyoruz. Doğası gereği öyle olamayacak olan olguda pratikte uygulanabilirlik kaygısı belirleyici olursa, bütün kavramsal çerçeveler tüketilmiş ya da en azından yanlış zemine oturtulmuş olur.
Teknolojik gelişim, iletişim ve ulaşım imkanlarının gelişmesi günümüz dünyasında yeni tehditlerin ortaya çıkmasına, var olan tehditlerin şekil değiştirmesine ya da daha etkili hale gelmesine neden olmaktadır. Bu bağlamda tehdit türlerinin artması ve şekil değiştirmesi ve Soğuk Savaş sonrası oluşan yeni dünya düzeninin yeni bir güvenlik konseptine ihtiyaç duyması, güvenlik alanında yeni bir yaklaşımın gelişmesini de tetiklemiştir1.
