Bugün ( 19 Mart ) akşam saatlerinde ajanslara düşen haberlere göre, Fransız savaş uçakları Bingazi yakınlarındaki askeri bir aracı, hedefi bombalamış ve tahrip etmiştir.
Son defa Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi tarafından, beş çekimsere karşı on oyla alınan ve aslında Libya üzerinde uçuşa yasak bölge ( no fly zone ) tesis edilmesi amacına yönelik kararın, sivillerin de himaye edilmesini içeren fıkrasına göre hareket geçen müttefikler harekatı başlatmış bulunuyorlar.
Amerika bu aşamada inisiyatifi Fransaya bırakmış olmakla ne derece isabetsiz davrandığını herhalde kabul edecektir. Bu, eratı teftişe çıkan bir üstün, gördüğü noksanlıklardan ötürü, tecziye işini yanındaki astına bırakmasına benziyor. İş işten geçtikten sonra üstün pişmanlığı para etmeyecek.
Albay Kaddafi’nin sivillere karşı silah ve şiddete başvurduğu, daha çok uluslararası haberlerin konusu. Ancak kimse, ülkede bir kesimin bölünme ve ayrı Devlet kurma amaçlı ve silahlı ayaklanmasından bahsetmiyor. Ayaklanma halinde, hangi egemen ülke, açık gerek olan tenkil yolunu bırakıp, olaylara seyirci kalabilir ki, Libya da kalsın.
Libya’ya karşı kurulmuş olan koalisyon, 42 yıldır fiiliyatta Libyanın pazarlamaya çıkardığı pastadan büyük paylar almaya devam ederken, ilginçtir Libya halkının özgürlüklerden yeterli ölçüde yararlanmadığını hiç farketmedi, daha önceleri halkın bu denli vazgeçilmez ihtiyaçlariyle uzaktan yakından hiç ilgilenmedi.
Anlaşılıyor ki, amaç insan hakları değil; uluslararası polislik. Dişe göre olan ülkelerde asayiş berkemal olacak, gerekirse müdahele edilecek ve nemalanmayı devam ettirecek yeni düzen kurulacak.
İşe, görünürde meşruiyet kazandırmanın yolu ve yöntemi için de, Birleşmiş Milletler elde hazır bir enstrüman. Güvenlik Konseyinde veto hakkı sahibi ve olayları Batı gibi değerlendirmeyen bir iki ülkeyi de münasip şekilde saf dışı ettiğiniz takdirde, hadisemizde olduğu gibi, silah kullanılması dahil, alamayacağınız karar yoktur.
Karar sırf Birleşmiş Milletlerden çıktı diye, alkışlamak mı gerekiyor ? Nerede kaldı Devletlerin egemen eşitliği ve iç işlere müdahele edilmemesi kuralı ? Temel hukuk ilkesidir ; kötü misal emsal olmaz, olmamalı, çünkü bu türden emsallerin nerede duracağı belli olmaz. Hele bir de kolaycılık adına, uluslararası nizamın bekcisi Amerikaya serbest kullanım kartı ( carte blanche ) verilmesi alışkanlığı yer etmiş ise, Libya’ya yapılmak istenenlerin olası avakibini iyi düşünmek gerekir.(asula@ttmail.com)
